Ecuador: Otavalo - Quito - Mompiche
Blijf op de hoogte en volg Carla
03 Augustus 2015 | Ecuador, Mompiche
De reis vanuit de Laguna de la Coche naar de grens verliep voor de verandering eens zoals gepland. Via Pasto en Ipiales, waar we nog een klein uitstapje naar een grote kathedraal, een soort bedevaartsoord, gemaakt hebben. Het uitchecken bij Colombia ging snel, het inchecken bij Ecuador iets langzamer. Daarna de bus naar Otovalo gepakt, een dorpje ongeveer halverwege, op de weg naar Quito.
Vrijwel direct na de grens reden we door een ander landschap. De bergen zijn veel kaler dan in Colombia, de weg veel beter. De hele route door wordt hard gewerkt aan een nieuwe 2x3 banenweg. Otavalo staat bekend om z'n artisane-markt, de grootste in Ecuador. Vanuit de hele omtrek komen daar de locals hun handwerkspul verkopen. Ons hostel ligt aan het plein waar de markt is. Bij aankomst, een uur of 7 's avonds, was het plein bijna leeg, op een rijtje gele kraampjes na en daar werd uitgebreid en heel divers gekookt. Nieuwe dingen uitgeprobeerd, zoals een maisgerecht en een stroperig drankje met aloe vera. De volgende dag al vroeg wakker van het geluid van het opzetten van de markt. Wat kleine dingetjes gescoord en ik zag ook een heel mooi wandkleed, maar dat heb ik laten hangen. Niet zo zeer omdat het kleed te duur was (vraagprijs US$40) maar het is te onhandig om mee te sjouwen en opsturen kost maar liefst €140! En US$? Ja, ze hebben hier geen eigen geld, nou ja, ze gebruiken de Amerikaanse briefjes en het muntgeld is een combi van amerikaans en ecuadoriaans. Na de artisanemarkt op naar de groenten-en fruitmarkt. Weer mooie plaatjes en weer heel lokaal gegeten: een combi van aardappel, rijst, pasta, mais, groenten en een beetje rundvlees, met een heerlijke pikante saus. 's Middags een wandeling naar een nabije waterval gemaakt.
Via de beheerder van het hostel hoorden we dat er voor de dinsdag mogelijk een jeep naar Laguna de Mojandre te delen was met anderen uit het hostel. Dat lukte dus de volgende ochtend al vroeg op pad. Helaas was het een bewolkte dag en omdat het best hoog lag werd het veel in de wolken wandelen. Overigens heb ik de top niet gehaald, het stijgingspercentage was me te heftig.
Na de lunch, een giga lekkere vissoep, de reis naar Quito. Onderweg weer wat oponthoud wegens wegwerkzaamheden, reparatie aan de pas aangelegde 3baans weg vanwege een aardbeving een tijdje geleden. Het aankomen in Quito is enorm indrukwekkend: een weids dal, helemaal vol met bebouwing, zover je maar kan zien.
Dit keer niet in een hostel, maar bij vrienden van de schoondochter van Brigitte in huis. Jolie, de schoondochter, komt uit Venezuela en is een week of wat in Quito om daar zelfgemaakte spullen te verkopen. De levensstandaard in Ecuador ligt behoorlijk hoger dan die in Venezuela en de US$ levert haar op de zwarte markt heel veel Venezolaanse bolivars op. De vrienden zitten ook in die business: Belèn (Ec) verkoopt ook zelfgemaakt spul en beschildert gezichten en Vincente (fr) jongleert bij stoplichten. Geen vetpot daar! Maar ze wonen wel op een enorm mooie lokatie, midden in het oude centrum. Op donderdag heeft Belèn ons de oude stad laten zien, oa op bezoek in het presidentieel paleis en naar de Virgín, een groot standbeeld op een heuvel waarvandaan een mega uitzicht over de stad. Daar wordt alles in gereedheid gebracht voor het bezoek van de paus, dat binnenkort plaats vindt.
Vrijdag met Jolie, Belèn en haar 2 mnd oude dochter Elu, Mitad del Mundo bezocht. Een heel park aangelegd daar waar de evenaar loopt. Leuk! Op de terugweg vanuit de bus al een glimp van de Cotopaxi gezien, de hoogste vulkaan met een permanente ijskap. Meestal in de wolken, maar net toen heel helder te zien doordat de zon op de ijskap scheen: die ga ik zeker nog van dichtbij bekijken!
Zaterdag een beetje een lummeldag. Uit bed gebeld door de moeder van Belèn, waarna de paniek toesloeg, want er bleek een mis opgedragen te worden aan de pas overleden oma. Wij zijn uitgenodigd voor de nazit bij de ouders thuis. Daar de hele familie ontmoet en een heerlijke rijstschotel gegeten. Gelukkig hebben zij wel wifi, dus even whatsappcontact gehad met feestvierders in Amsterdam en gelijk ook voor volgend jaar een plekje op een boot gereserveerd ;)
In de loop van deze week heeft Brigitte besloten om met mij mee te gaan naar de kust, dus we gaan toch weer samen op pad. Doel: Mompiche aan de Pacific. Aankomst viel enorm tegen: het regende pijpenstelen. Maar de locals stelden ons gerust, het zou snel beter worden. En dat was zo! Leuk authentiek vissersdorpje, niet echt veel toeristen. Ook niet echt veel te doen, behalve over het strand slenteren, beetje afkoelen in zee, surfers, krabbetjes en vogels kijken, biertje drinken, visje eten: echt genieten!
Vrijwel direct na de grens reden we door een ander landschap. De bergen zijn veel kaler dan in Colombia, de weg veel beter. De hele route door wordt hard gewerkt aan een nieuwe 2x3 banenweg. Otavalo staat bekend om z'n artisane-markt, de grootste in Ecuador. Vanuit de hele omtrek komen daar de locals hun handwerkspul verkopen. Ons hostel ligt aan het plein waar de markt is. Bij aankomst, een uur of 7 's avonds, was het plein bijna leeg, op een rijtje gele kraampjes na en daar werd uitgebreid en heel divers gekookt. Nieuwe dingen uitgeprobeerd, zoals een maisgerecht en een stroperig drankje met aloe vera. De volgende dag al vroeg wakker van het geluid van het opzetten van de markt. Wat kleine dingetjes gescoord en ik zag ook een heel mooi wandkleed, maar dat heb ik laten hangen. Niet zo zeer omdat het kleed te duur was (vraagprijs US$40) maar het is te onhandig om mee te sjouwen en opsturen kost maar liefst €140! En US$? Ja, ze hebben hier geen eigen geld, nou ja, ze gebruiken de Amerikaanse briefjes en het muntgeld is een combi van amerikaans en ecuadoriaans. Na de artisanemarkt op naar de groenten-en fruitmarkt. Weer mooie plaatjes en weer heel lokaal gegeten: een combi van aardappel, rijst, pasta, mais, groenten en een beetje rundvlees, met een heerlijke pikante saus. 's Middags een wandeling naar een nabije waterval gemaakt.
Via de beheerder van het hostel hoorden we dat er voor de dinsdag mogelijk een jeep naar Laguna de Mojandre te delen was met anderen uit het hostel. Dat lukte dus de volgende ochtend al vroeg op pad. Helaas was het een bewolkte dag en omdat het best hoog lag werd het veel in de wolken wandelen. Overigens heb ik de top niet gehaald, het stijgingspercentage was me te heftig.
Na de lunch, een giga lekkere vissoep, de reis naar Quito. Onderweg weer wat oponthoud wegens wegwerkzaamheden, reparatie aan de pas aangelegde 3baans weg vanwege een aardbeving een tijdje geleden. Het aankomen in Quito is enorm indrukwekkend: een weids dal, helemaal vol met bebouwing, zover je maar kan zien.
Dit keer niet in een hostel, maar bij vrienden van de schoondochter van Brigitte in huis. Jolie, de schoondochter, komt uit Venezuela en is een week of wat in Quito om daar zelfgemaakte spullen te verkopen. De levensstandaard in Ecuador ligt behoorlijk hoger dan die in Venezuela en de US$ levert haar op de zwarte markt heel veel Venezolaanse bolivars op. De vrienden zitten ook in die business: Belèn (Ec) verkoopt ook zelfgemaakt spul en beschildert gezichten en Vincente (fr) jongleert bij stoplichten. Geen vetpot daar! Maar ze wonen wel op een enorm mooie lokatie, midden in het oude centrum. Op donderdag heeft Belèn ons de oude stad laten zien, oa op bezoek in het presidentieel paleis en naar de Virgín, een groot standbeeld op een heuvel waarvandaan een mega uitzicht over de stad. Daar wordt alles in gereedheid gebracht voor het bezoek van de paus, dat binnenkort plaats vindt.
Vrijdag met Jolie, Belèn en haar 2 mnd oude dochter Elu, Mitad del Mundo bezocht. Een heel park aangelegd daar waar de evenaar loopt. Leuk! Op de terugweg vanuit de bus al een glimp van de Cotopaxi gezien, de hoogste vulkaan met een permanente ijskap. Meestal in de wolken, maar net toen heel helder te zien doordat de zon op de ijskap scheen: die ga ik zeker nog van dichtbij bekijken!
Zaterdag een beetje een lummeldag. Uit bed gebeld door de moeder van Belèn, waarna de paniek toesloeg, want er bleek een mis opgedragen te worden aan de pas overleden oma. Wij zijn uitgenodigd voor de nazit bij de ouders thuis. Daar de hele familie ontmoet en een heerlijke rijstschotel gegeten. Gelukkig hebben zij wel wifi, dus even whatsappcontact gehad met feestvierders in Amsterdam en gelijk ook voor volgend jaar een plekje op een boot gereserveerd ;)
In de loop van deze week heeft Brigitte besloten om met mij mee te gaan naar de kust, dus we gaan toch weer samen op pad. Doel: Mompiche aan de Pacific. Aankomst viel enorm tegen: het regende pijpenstelen. Maar de locals stelden ons gerust, het zou snel beter worden. En dat was zo! Leuk authentiek vissersdorpje, niet echt veel toeristen. Ook niet echt veel te doen, behalve over het strand slenteren, beetje afkoelen in zee, surfers, krabbetjes en vogels kijken, biertje drinken, visje eten: echt genieten!
-
03 Augustus 2015 - 14:45
Charlotte :
'over het strand slenteren, beetje afkoelen in zee, surfers, krabbetjes en vogels kijken, biertje drinken, visje eten'... zucht..... -
03 Augustus 2015 - 14:53
Suzie:
ja inderdaad: zucht.... Wat zie je veel trouwens! En hoe was het aloe vera drankje, smaakte dat nog een beetje? En ging je nou alweer bergbeklimmen (of -wandelen). Je wordt nog eens een sporty spice! xx -
03 Augustus 2015 - 15:17
Carla Van Der Grift:
Het maken van het drankje was indrukwekkender dan het drankje zelf. Dat was erg zoet en wat slijmerig. Maar ook erg gezond, volgens de maker -
06 Augustus 2015 - 11:31
Olga:
jeetje wat een avonturen carla!!
en heel erg leuk om bij locals te overnachten en rondgeleid te worden, gefet toch meer inkijk in het echte leven. en gezellig dat je reisgenoten hebt. En wat zie je er goed uit op de foto! zag ik daar een streep van een bikini!?! :)
groetjes, zelf nog naar Ameland volgende week en Friesland met de kinderen. Veel zin in. -
08 Augustus 2015 - 19:11
Rein & Ireen:
Even een late reactie! Nou, van Otavalo,Quito en Mompiche ook weer een prachtig verhaal. Dat drankje van Aloë Vera lijkt me niet lekker. Hier kan je wel gewoon AlieVera kopen, wat ook niet te drinken is! Inderdaad heel slijmerig, dat krijgt je toch niet door je keel !!!!!Heb je goed gekeken hoe ze die " giga" vissoep hebben gemaakt. Het lijkt me heerlijk. Op naar het volgend avontuur.....
Lieve groetjes, de Stoutjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
